Söyleyecek söz yok değil,çok söz var söylenecek.Her zaman da çekinmeden söylüyoruz.Ama bu utanç, çocukları tecavüzden,istismardan,yoksulluktan,eziyetten,ölümden koruyamamının utancı,hele kendi ailelerinin "malı" olmadıklarını anlatmaya çalıştığımızdaki kelimelerin yetersizliği...
Bir çocuk öldüğünde hava kararır,dayanılmaz bir sessizlik çöker yüreklere.O sessizlik bir çocuğu ölümden koruyamayan erişkinlerin utancıdır
Ne çok yazmışım bu konuda, Ama mağdur suçlayıcılık zirveye oynuyor yine. Mecbur hatırlayacağız hepsini bir bir. https://twitter.com/ArzuErkanYuce/status/1363042833901494273
Travmanın etkisi ile nörobiyolojik tepkiler: Maruz kalanın biyolojik bir refleks olarak verdiği donma tepkisinin yol açtığı “boyun eğme” görüntüsü, fail ve çevresi, adli merciler ve hatta sıklıkla maruz kalanın kendisi tarafından da hatalı biçimde “rıza” olarak yorumlanabilir.
